Christos B blog

Διάβαζα το άρθρο στο tvxs με θέμα τον θάνατο χιλιάδων κατοίκων μίας πόλης στην Ινδία από έκρηξη χημικού εργοστασίου μέσα στην πόλη (βλέπε εδώ ) όταν το βλέμμα μου σηκώθηκε από την οθόνη του υπολογιστή και παρατήρησε τον άσπρο καπνό που υψωνόταν από την καμινάδα ενός εργοστασίου μέσα στο κέντρο της Αθήνας. Η Αθήνα είναι μία τριτοκοσμική πόλη. Αυτό είναι βέβαιο από όλες τις απόψεις ειδικά αν έχεις επισκεφτεί Ευρωπαϊκές πόλεις. Μέσα σε όλα τα άλλα (άθλια ρυμοτομία, πανάθλιες πολυκατοικίες, ελάχιστο πράσινο, ανυπαρξία πολιτισμικού κέντρου, γκετοποιήσεις κ.α.) έχει και βιομηχανίες μέσα στην πόλη να επιβαρύνουν το περιβάλλον. Αναφέρομαι στην βιομηχανική περιοχή του Ελαιώνα. Παρά το γεγονός ότι υπήρξε το προεδρικό διάταγμα του 1995 για την μετατροπή του Ελαιώνα σε πάρκο, παρά την αλλαγή του με την Διπλή ανάπλαση για την μετατροπή του σε αθλητικό κέντρο, ο Ελαιώνας συνεχίζει να φιλοξενεί βιομηχανική δραστηριότητα επιβαρύνοντας περισσότερο το ήδη καταπονημένο περιβάλλον της πρωτεύουσας. Τι πιο

Στην καντιανή λογική μου κάθε πρόβλημα έχει και μία αιτία. Για το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης έχω ακούσει εκατοντάδες αιτίες και σίγουρα καμία λύση. Αποφάσισα στο συγκεκριμένο post να σταχυολογίσω τους "φταίχτες" της σημερινής κρίσης στην Ελλάδα όπως αυτοί αποτυπώνονται στις διάφορες "απόψεις" στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, χωρίς να τις συμμερίζομαι. Την άποψη μου την εκφράζω στο τέλος του post. Να σημειώσω ότι έχουν αναφερθεί τόσες πολλές αιτίες που είναι σχεδόν αδύνατο να τις καταγράψω όλες. Όσες θυμηθώ λοιπόν. Ξεκινάμε: -Φταίει η κακοδιαχείριση και η κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. -Φταίει το πελατοκεντρικό σύστημα των ημετέρων που εκμεταλλευόταν τους πόρους τους κράτους προς ίδιον όφελος. -Φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι, αποτέλεσμα του πελατοκεντρικού συστήματος και των πολιτικών συνδιαλλαγών (θέση έναντι ψήφου) που είναι αντιπαραγωγικοί και αμείβονται πλέον την παραγωγικότητας τους. -Φταίνε οι φοροφυγάδες και οι φοροκλέφτες. -Φταίει η στατιστική υπηρ

Αν ήμουν δήμαρχος: Θα εκμεταλλευόμουν άδεια δημόσια κτήρια ή/και στρατόπεδα, θα τα αναδιαμόρφωνα και θα στέγαζα με οργανωμένο τρόπο τους άστεγους της πόλης παρέχοντας κάποιες ελάχιστες βασικές υποδομές (καθαρό νερό, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, θέρμανση). Θα "καθάριζα" τα δημόσια σημεία (μουσεία, πανεπιστήμιο) της πόλης από τα ναρκωτικά. Η κατάσταση με τους ναρκομανείς που παίρνουν την δόση τους στα σκαλιά του πανεπιστημίου είναι πραγματικά πρωτοφανής. Οι ναρκομανείς θα πρέπει να εντάσσονται σε προγράμματα απεξάρτησης και ιατροφαρμακευτική περίθαλψης έστω και χωρίς την θέληση τους (το ξέρω πως εναντιώνεται στις αρχές της ελευθερίας, αλλά πραγματικά αυτό το χάλι δεν αντέχεται). Θα φρόντιζα για την διαχείριση της μετανάστευσης με την διαμόρφωση μεταναστευτικών κέντρων, την καταγραφή των μεταναστών και την διαδικασία απέλασης εφόσον δεν υπάρχει δυνατότητα εργασίας. Θα προχωρούσα σε αναγκαστική αποκατάσταση όπου είναι δυνατόν των παλαιών και όμορφων πολυκατοικιών του κέντρου. Δεν

Δύο συμβάντα το προηγούμενο Σάββατο μου προκάλεσαν απορίες και με έβαλαν σε σκέψεις τόσο αναφορικά με το περιεχόμενο όσο και για την αντίδραση μου ή μάλλον την μη αντίδραση μου. Το πρώτο περιστατικό έγινε σε ένα supermarket ξένης αλυσίδας στο οποίο ψωνίζω κάποιες φορές περιμένοντας στην σειρά να αγοράσω λίγο τυρί. Με πλησίασε μία κυρία που εργαζόταν κάνοντας προώθηση κάποιων τυριών μίας συγκεκριμένης φίρμας. Της ανέφερα ότι προτιμώ τα ελληνικά από τα ολλανδικά τυριά, χωρίς να αιτιολογήσω γιατί. Την ρώτησα αν προωθεί ελληνικά τυριά και μου έκανε μία ... απίστευτη επιθετική οικονομική ανάλυση για τα τυριά που προωθούσε ωσάν να ήταν ο marketing manager της ολλανδικής εταιρείας. Καταγράφω: Μου ανέφερε ότι και αυτή είναι Ελληνίδα και ότι κάνει μία δουλειά και επιθυμεί να την κάνει καλά για να την κάνει και στο μέλλον. Άρα δεν στρέφεται εναντίον της εγχώριας αγοράς τυριού. Μου επεσήμανε ότι ήρθα να ψωνίσω σε ένα αλλοδαπό supermarket και ότι δεν καταλαβαίνει την αντίθεση μου για την αγορά αλλ

Η άνοδος των φιλελεύθερων κομμάτων και πολιτικών στην Ευρώπη της κρίσης δημιουργεί απορίες στο κατά πόσο είναι δυνατόν να δωθεί λύση από τις φιλελεύθερες πολιτικές που δημιούργησαν το πρόβλημα. Θα προσπαθήσω να απαντήσω σε αυτό με την κάτωθι εργασία 1. Εισαγωγή Ο φιλελευθερισμός αποτελεί την πρώτη διαμορφωμένη ιδεολογία της σύγχρονης εποχής και πιθανόν την πλέον διαδεδομένη. Δεδομένης της συνεχούς ύπαρξης της ως ιδεολογίας από τον 19ο αιώνα και μετά «οι ιστορικές εξελίξεις επηρέασαν την φύση και την ουσία της » με αποτέλεσμα να υποστεί μεταβολές και να οδηγηθεί σε διαφορετικές και αλληλοσυγκρουόμενες εκφάνσεις. Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας θα παρουσιαστούν οι δύο σύγχρονες μορφές του φιλελευθερισμού, ο κοινωνικός και ο νεοφιλελευθερισμός. Θα επιδιωχθεί να συγκριθούν ώστε να αναδειχθεί ποια από τις δύο αυτές μορφές μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής μας. Η εργασία θα δομηθεί ως εξής: Στο δεύτερο κεφάλαιο θα παρουσιαστούν τα βασικά χαρακτηριστικά του φιλελευθερισμού.

Έχουμε νέα κυβέρνηση. Δηλαδή έχουμε τον τέταρτο ανασχηματισμό της σοσιαλιστικής κυβέρνησης που εκλέχθηκε το 2009. Το ενδιαφέρον σε αυτήν την κυβέρνηση είναι βέβαια ότι συμμετέχουν ελαφρώς και άλλα δύο κόμματα του κοινοβουλίου, η Νέα Δημοκρατία (που θα εξακολουθεί να είναι αξιωματική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει!!!) και το ΛΑΟΣ. Στο σημερινό post έχω να παρουσιάσω δύο οπτικές. 1) Η πολιτική ανθρωπογεωγραφία της παρούσας κυβέρνησης: Το ομολογώ. Εντυπωσιάζομαι από την ιδεολογική πολυφωνία της συγκεκριμένης κυβέρνησης. Από αναθεωρητές πρώην κομμουνιστές όπως μέχρι ιδεολογικά απόκοτα της 4ης Αυγούστου (ξέρεις ποιος). Από άχρωμους, άλαλους και άοσμους σοσιαλιστές όπως η κ. Γεννηματά, μέχρι "μυαλοπώληδες" όπως ο κ.Γεωργιάδης. Σε κάθε περίπτωση δεν θα πλήξουμε. Έχουμε και λέμε: Πρώην κομμουνιστές και νυν σοσιαλιστές (πχ. οι κ. Λοβέρδος και κ. Πάγκαλος). Τους κατατρέχουν τα χρόνια στην ΚΝΕ και το αναφέρουν συχνά, αν και αντιμάχονται πιο σφοδρά από τους άλλους σο

Παλιό αλλά καλό. "Σε ένα κλουβί που έχουμε κλεισμένους 10 πιθήκους, κρεμάμε ένα τσαμπί μπανάνες. Όλοι οι πίθηκοι τρέχουν να πιάσουν το τσαμπί. Ένας από τους πιθήκους, ο πιο γρήγορος, φτάνει πρώτος στο τσαμπί. Εκείνη τη στιγμή, καταβρέχουμε με νερό με πολλή πίεση τους υπόλοιπους, που έχουν μείνει πίσω. Αυτός που έτρεξε πρώτος και έπιασε το τσαμπί, τρώει τις μπανάνες και το ευχαριστιέται πολύ. Οι υπόλοιποι προσπαθούν να στεγνώσουν και να ξεπεράσουν το σοκ από το κατάβρεγμα. Μετά από 1-2 ώρες, η κατάσταση της ομάδας των…πιθήκων επανέρχεται στο φυσιολογικό. Βέβαια, οι 9 που έφαγαν το κατάβρεγμα (και δεν έφαγαν μπανάνες), κοιτούν με κάποια ζήλια τον έναν που και τις μπανάνες έφαγε και το κατάβρεγμα το γλίτωσε. Επαναλαμβάνουμε την ίδια ενέργεια, δηλαδή κρεμάμε ένα τσαμπί μπανάνες στο κλουβί. Τρέχουν όλοι, αλλά ο ίδιος πίθηκος, ο οποίος όπως είπαμε είναι ο γρηγορότερος καταφέρνει και πάλι να φτάσει πρώτος στο τσαμπί. Εμείς ξανακαταβρέχουμε με πολλή πίεση τους υπόλοιπους, ενώ ο πρώτος τρώ

Δεν συνηθίζω να αντιγράφω κείμενα στο ιστολόγιο μου, προτιμώ να εκφράζω με όποιο τρόπο μπορώ τις δικές μου σκέψεις. Αλλά υπάρχουν φορές που αντιγράφοντας ένα κείμενο νιώθω την ανάγκη να το κάνω δικό μου. Έτσι το συγκεκριμένο κείμενο του Slavoj Žižek με ενθουσίασε και αποφάσισα να το κάνω μέρος του ιστολογίου μου. Τα πανηγύρια είναι εύκολα- το αληθινό τεστ της αξίας τους είναι αυτό που μένει την επόμενη μέρα, πως θα αλλάξει η καθημερινότητα μας. Ερωτευτείτε με τη σκληρή κι υπομονετική δουλειά-είμαστε η αρχή, όχι το τέλος. Το βασικό μας μήνυμα είναι: τα ταμπού έσπασαν, δεν ζούμε στον καλύτερο δυνατό κόσμο. Υπάρχει ένας μακρύς δρόμος μπροστά μας, και σύντομα θα πρέπει να θέσουμε τις πραγματικά δύσκολες ερωτήσεις- ερωτήσεις όχι σχετικά με το τι δεν θέλουμε, αλλά σχετικά με το τι πραγματικά θέλουμε. Ποια κοινωνική οργάνωση μπορεί να αντικαταστήσει τον καπιταλισμό; Τι τύπο νέων ηγετών χρειαζόμαστε; Οι εναλλακτικές του 20ου αιώνα προφανώς δεν λειτούργησαν.Επομένως μην κατηγορείτε τους ανθρώπ

Επιτέλους πτωχεύσαμε. Δείχνει να τελειώνει αυτή η ατελείωτη διετία. Η "αγωνία" μας είχε τσακίσει την καθημερινότητα. Γίναμε αίφνης όλοι οικονομολόγοι και διαβάζαμε για spread, επιτόκια, CDS, χρέος, δάνεια, έλλειμμα, ΑΕΠ, "κούρεμα" κλπ. Τώρα όλα αυτά έλαβαν τέλος. Χρεοκοπία ή πτώχευση ή αναδιάρθρωση (ονόμασε το όπως θες) και εποπτεία (τεχνική!!!). Η ζωή μας αλλάζει. Στο συγκεκριμένο post θα προσπαθήσω με ένα σουρεαλιστικό και σύντομο τρόπο να αποτυπώσω τα δύο αυτά χρόνια της οικονομικής κατάρρευσης χρησιμοποιώντας ως παρομοίωση την γνωστή έννοια "του καραβιού που βουλιάζει". Εν έτη 2002 επιβιβαστήκαμε σε ένα υπερ - πολυτελές κρουαζιερόπλοιο, το ¨Live your myth in Greece" μέλος της Εταιρείας "Europa United". Το εισιτήριο ήταν αρκετά φθηνό και οι παροχές πλούσιες, τόσο που σε έκανε να αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν με τόσο μικρό ΑΕΠ να έχουμε τέτοιες παροχές. Αλλά μπρος στην υλική απόλαυση, το μυαλό χαλάρωσε και η ηθική απεμπολήθηκε. Καμία σκέψ

Διαβάζω δύο εξαιρετικά ενδιαφέροντα βιβλία αυτόν τον καιρό στα πλαίσια ενός μαθήματος μου και τα προτείνω ανεπιφύλακτα: Το βιβλίο του Will Kymlicka Η πολιτική φιλοσοφία της εποχής μας ( Εκδόσεις Πόλις) , και το βιβλίο του Andrew Heywood Πολιτικές Ιδεολογίες (Εκδόσεις Επίκεντρο). Και τα δύο αποτελούν εισαγωγικά αναγνώσματα για την πολιτική επιστήμη. Του Heywood είναι πιο απλοποιημένο και απευθύνεται στο μέσο κοινό, ενώ του Kymlicka το βρίσκω αρκετά πιο δύσκολο αλλά με μεγαλύτερη εμβάθυνση στο αντικείμενο. Αναφορικά με τον Kymlicka: O Will Kymlicka επιχειρεί να αποτυπώσει τις κυρίαρχες τάσεις που δημιουργήθηκαν στους κόλπους της αγγλοαμερικανικής πολιτικής φιλοσοφίας μετά τη δημοσίευση της Θεωρίας της δικαιοσύνης του Rawls, και να συνδιαλεχθεί με τις θεωρητικές αντιπαραθέσεις που πυροδότησε. Εκλαμβάνει τον John Rawls ως το σημείο επανεκκίνησης της σύγχρονης πολιτικής φιλοσοφίας, αντιμετωπίζει την πολιτική θεωρία εντός του ευρύτερου πλαισίου της ηθικής φιλοσοφίας, και υιοθετεί μία θεματι

Πτωχεύσαμε ως κοινωνία. Όχι ως οικονομία. Και δεν πτωχεύσαμε τώρα. Είμαστε πτωχοί χρόνια τώρα και τώρα καλούμαστε να το συνειδητοποιήσουμε. Δεν έχει σημασία να καταγράψω αιτίες (εξάλλου υπάρχουν οικονομολόγοι, κοινωνιολόγοι κλπ που το έχουν κάνει με συνέπεια χρόνια τώρα) αλλά να παρουσιάσω μία δική μου εκτίμηση για το μέλλον, το πτωχευμένο και χρεοκοπημένο μέλλον μας. Η αποτύπωση θα γίνει με τρόπο δομημένο (το αντίθετο της κοινωνίας μας) σε κάποιους τομείς της δραστηριότητας μας ως κοινωνοί/πολίτες/κάτοικοι. Έχουμε λοιπόν: Πολιτική: χρεοκοπία των αστικών κομμάτων που μας κυβερνούν και αύξηση επιρροής των ακραίων πολιτικών μορφωμάτων δεξιά-αριστερά. Εσωτερική Μετανάστευση: Βίαιες εκδηλώσεις εναντίον μεταναστών από ακραίες ομάδες. Να αναφέρω ως παράδειγμα τις ακραίες εκδηλώσεις των Ταυλανδών εναντίον των Κινέζων μεταναστών στα τέλη του προηγούμενου αιώνα μετά την κατάρρευση της οικονομία της Ταυλάνδης. Κάτι αντίστοιχο πιστεύω ότι θα γίνει και εδώ. Εξωτερική Μετανάστευση: Μαζική έξοδος π

Εισαγωγή Ο 16ος αιώνας χαρακτηρίζεται από δύο σημαντικά πολιτισμικά κινήματα, την ύστερη Αναγέννηση και την προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Σύμφωνα με τον Burns «είχαν και οι δυο το χαρακτήρα μίας επιστροφής στις αρχικές πηγές. Στην πρώτη περίπτωση επιστροφής στα φιλολογικά και καλλιτεχνικά επιτεύγματα των Ελλήνων και των Ρωμαίων και στη δεύτερη στις γραφές και στα δόγματα των πατέρων της Εκκλησίας [1] ». Αποτελεί την αρχή της νεωτερικότητας καθώς οι απαρχές των σύγχονων νοοτροπιών άρχονται από την συγκεκριμένη περίοδο. Στα πλαίσια της συγκεκριμένης εργασίας θα ασχοληθούμε με το δεύτερο κίνημα, αυτό της Προτεσταντικής Μεταρρύθμισης και θα παρουσιάσουμε τις θέσεις και τις ενέργειες του πρωτεργάτη της Γερμανού Μαρτίνου Λούθηρου (Martin Luther, 1483-1546), τις συνθήκες που ώθησαν στην διαμόρφωση του κινήματος, τις αιτίες που την προκάλεσαν μέσα από την μέχρι τότε ασκούμενη πολιτική της Παπικής Εκκλησίας. Στην συνέχεια θα αναφερθούμε στην εκδήλωση και καταστολή της εξέγερσης των χωρικών σ